Poprawa tarcia ślizgowego powłok konwencjonalnych Wypełnianie związkami
wykonanie testu
Celem tego testu jest udoskonalenie istniejących systemów powłokowych pod kątem ich właściwości ślizgowo-tarcia poprzez wypełnienie ich związkami. W pierwszej kolejności wyznaczono współczynniki tarcia ślizgowego niewypełnionych farb stosując następujący układ testowy.
Płyty ze stali nierdzewnej DIN A5 (stal V2A) zostały pokryte odpowiednimi systemami. Następnie płytkę z próbkami zamocowano obok maszyny do badania rozciągania firmy Thümler i na powłokę umieszczono obciążnik ze stali nierdzewnej o wadze 1000 g (patrz fig. 1 i 2).
Ciężarek połączono z ogniwem obciążnikowym maszyny wytrzymałościowej na rozciąganie za pomocą nylonowej linki i przeciągnięto poziomo po płytce próbki z prędkością 100 mm / min. Droga pomiarowa wynosiła 150 mm, nie oceniano 10% od początku ścieżki pomiarowej i 5% od końca ścieżki pomiarowej. Siłę tarcia ślizgowego, z jaką obciążnik był przeciągany po próbce, mierzono maszyną do prób rozciągania. Na każdej próbce wykonano pięć takich pomiarów.
Z normalną siłą FN i zmierzona siła tarcia przesuwnego FG może wtedy współczynnik tarcia ślizgowego μD obliczone w następujący sposób:
Wynikać:
Wnioski:
Udało nam się znacznie poprawić właściwości ślizgowe konwencjonalnych systemów powłokowych za pomocą naszych związków. To połączenie spowodowało poprawę do 40%.
Współczynnikiem tarcia ślizgowego od stali do stali jest 0,18.
Pamiętaj, że ta wartość jest cztery i pół razy większa niż w naszych nowo opracowanych systemach. Dlatego nasze powłoki stanowią znaczącą poprawę w stosunku do konwencjonalnych systemów.