silikony

Silikony (liczba pojedyncza: silikon) to nazwa grupy syntetycznych polimerów, w których atomy krzemu są połączone poprzez atomy tlenu, tworząc łańcuchy molekularne i/lub sieć. Pozostałe wolne elektrony walencyjne krzemu są nasycone resztami węglowodorowymi (zwykle grupami metylowymi). Termin ten wprowadził na początku XX wieku angielski chemik Frederick Stanley Kipping (20-1863). W literaturze naukowej zamiast silikonów często używa się określenia poli(organo)siloksany, w skrócie siloksany. Ten ostatni składa się z sylab „sil” dla krzemu, „ox” dla tlenu i „an” dla nasyconej struktury związku.

Ze względu na swoją typowo nieorganiczną strukturę z jednej strony i pozostałości organiczne z drugiej strony, silikony zajmują pozycję pośrednią między związkami nieorganicznymi i organicznymi, zwłaszcza między krzemianami a polimerami organicznymi. Są podobne w strukturze do organicznie modyfikowanego kwarcu, mają podobną trwałość, ale mają elastyczność tworzyw sztucznych. Ponieważ silikony są w pewnym sensie hybrydami, mają unikalny zakres właściwości, których nie może dorównać żadne inne tworzywo sztuczne.

Silikony są zwykle gumowate i szczególnie odporne na ciepło. Na przykład są stosowane w uszczelniaczach, klejach i smarach. Silikony są również stosowane w różnych formach w sektorze medycznym, w przyborach kuchennych oraz w izolacji termicznej i elektrycznej. Takie postacie obejmują na przykład olej silikonowy, smar silikonowy, kauczuk silikonowy i żywicę silikonową.

Silikon jest nie mylić z silikonowym komponentem silikonowym. Podobna pisownia w języku angielskim często prowadzi do błędnych tłumaczeń. Podobnie Dolina Krzemowa w Kalifornii nie ma nic wspólnego z krzemem, ale odnosi się do krzemu używanego do produkcji elektronicznych komponentów komputerowych.